Schenken van onroerend goed

Een schenking is een overeenkomst zonder tegenprestatie, waarbij door de één de ander wordt bevoordeeld.

Door de schenking wordt de verkrijger/begiftigde verrijkt, terwijl de schenking anderzijds ten koste gaat van het vermogen van de schenker. De verkrijger hoeft om het geschonkene te krijgen, geen tegenprestatie te leveren; wel is hij over de schenking schenkingsbelasting verschuldigd.

Niet alleen bij schenking van onroerend goed moet de begiftigde rekening houden met te betalen schenkingsbelasting, maar ook bij het verkopen van onroerend goed voor een aanzienlijk lager bedrag dan de marktwaarde (bijvoorbeeld voor een symbolisch bedrag van Naf.1,–), kan de koper een schenkingsbelastingaanslag worden opgelegd.

Omdat schenkingen de omvang en samenstelling van een nalatenschap beïnvloeden, ziet de wet in sommige gevallen schenkingen als een voorschot op de erfenis.

Ouders die bijvoorbeeld hun huis zouden willen schenken aan één van hun kinderen, moeten rekening houden met het volgende. Indien na het overlijden van de schenker blijkt dat het kind dat geschonken heeft gekregen, is bevoordeeld ten opzichte van andere kinderen, dan kunnen die daartegen bezwaar maken. Op die manier kan de gedane schenking worden aangetast. De overige kinderen hebben de mogelijkheid via het gerecht hun aandeel in de nalatenschap, dat groter zou zijn geweest als de schenking niet had plaatsgehad, op te eisen. Het bevoordeelde kind kan op die manier gedwongen worden de schenking in te brengen in de nalatenschap in het kader van de verdeling.

Voor meer informatie kunt u contact opnemen met ons kantoor.